Çok zaman sabredip görmezden geldim,
Lakin tahammülün sınırı vardır.
Saygılı davranıp edeple kaldım;
Belki dedim biraz onuru vardır.
Seni şube kendin merkez sananın,
Söz verip de ikrarından dönenin
Bataklığa düşüp çok çırpınanın;
Elbet sıçratacak çamuru vardır.
İfşa etmez hep saklarsın sinede,
Nihayeti beşer dersin yinede.
Ne kadar yoğursan ekşir teknede;
Mayasından bozuk hamuru vardır.
Sorarsın yalanlar bir,bir dizilir,
Arsız ne utanır ne de ezilir.
Tül çekse de yüzde maske çözülür;
Eleği yoksa da kalburu vardır.
Ey Etem-i ne takarsın kafayı,
Zan şüphe zem ile sürsün sefayı.
Taşıyorsa böyle üçlü küfeyi;
Mutlaka sırtında kamburu vardır.
Kayıt Tarihi : 25.11.2017 01:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!