Kabına sığmayan bir keder var şuramda
Mitolojik bir darağacının içinde
İronik tonlarla süslenmiş yıkıntılarım
Gümüş iplerle bağlanmış ruhumun kirişleri
Sallıyor tahtımı vakitsiz
Paçavralar gibi savrulan duygularım
Doğaüstü bir varlıkla boğuşturuyor beni
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta