Dağ tepe ırgalamayan ayaklarım
Sığmaz oldu kabına şişkinliğinden
Yokuşlara alışkın baldırlarım
Günahsızlar kadar serin değil artık
Yaptıklarım yanımda misafir, baş ucu kitaplarım hatta
Sonsuz dehlizinde çırpındım yanlışlarımın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta