Kamboçya Ormanları Şiiri - Yusuf Kazak

Çektim içime tirşe ormanları
Yeşil filin hortumundan
Kayıp şehirlerin gölgesinde çöken.
Kaybolmuştu ayak izleri
Keşfedilmemiş insanların
Yeşilliğin birikintilerinde…

Yol açtım Vişnu’nun geçitlerine
Kaybedip yolumu gamsızca
Kubbeleri arasında Angkor Vat’ın
Aradım yeraltındaki kayıp benliğimi
Eski çağlarda yaşamış olan
Kamboçya ormanlarında…

Islandım konuksever yağmurlarda
Yeşil çocuklar yetiştiren
Tanık oldum sararmış ölümlere
Kabuksuz armağanlar götüren
Ahşap tepsilerde
Ölmemiş şehirlere
Kamboçya ormanlarında…

Uyudum maymunların kollarında
Tutunarak sof sarmaşıklara
Uyandım yılanların dilinde
Atarak taşlaşmış derimi
Kamboçya ormanlarında…