Kama! Şiiri - Reha Yünlüel

beklemediğim anlarda vuruluyorum
beklemediğim anlarda düşüyorum
bir bulutun
bu'sundan
lût
yasaklamıştı herkesin dönüp arkasına bakmasını

ben baktım
baktım da ne oldu
kamaştıran büyük bir ışığın kaması
battı gözlerime
kamaştıran büyük bir ışığın kaması

bağırdım ellerimle
"kaMA! " "kaMA! "

artık çok geç!
artık çok geç!

lût
saklamıştı ya herkesin dönüp arkasına bakmasını
ben baktım
kamaştıran büyük bir ışığın iki ş'si düştü önüme
birini sana getirdim

ötekini
eller aldı