Kalyon Şiiri - Alim Eken

Tarihin tozlu sayfalarını
Yırta yırta çıkıp geldim.
Yolum üç adım ötesi bilinmezin.
Selen direğimde
Teslimiyeti bayrağın
Sanma ki alt güvertemde
Çürümüştür toplarım
Hala ilk gün ki gibi durur
Çinlinin sihirli tozu fıçılarımda.
Nice cenkler gördüm
Nice kaptan-ı deryalar
Barbaros’tan da eskidir gabyam.
Güreşe durdum.
Koca Yusuf gibi
Dev dalgalarla.
Ben kanıtladım
Yuvarlaklığını dünyanın.
Umutlar götürdüm
Umutlar getirdim yeni dünyalara.
En öndeydim Preveze’de
Galata sırtlarından inerken Haliç’e
O gıcırtılı nağralar benimdi.
Okyanusa saplanan ucunda durdum Afrika’nın
Umutlandım, Umut verdim.
İlk ben keşfettin
Manitu’nun yurdunu
Pigme’lerdi beni sancaktan mızraklayanlar
Akmadı kanım.
O melun girdabında dönerken Tufan’ın
Koyunları, develeri ve filleri
Taşıyan bendim.
Bir vahiyle indim denize
Mimarım Nuh’tur benim.
İlk kazma vurulunken Süveyş’e
Benimle açıldı denize
Kara kıtanın kara insanları
Buda’nın yurdunu,
Kızıldeniz’i
Ve hatta
Hint Okyanusu’nu bendim pervasızca voltalayan.
İlk ben götürdüm.
İstemeye istemeye
Yeni dünyalara Robson’ları.
İki sıra yandan
Küreklidir gövdem
Bileğim demir
Yüreğim tunçtur benim.
Nebulus’tur adım kimine
Kimine Fatih
Kimine Queen Mary
İlk seferimdi
Buzdan hançerler parçalarken göğsümü
20.000 fersahtadır bir mezarım.
Karinim Titanic’tir benim
Avdım, avladım, avlandım
Balina kanına bulandım.
Mobidcik avından hatıra
5 Fenik çakılı duru
Hala ilk günkü gibi güvertemde
Benim gözlerimle çizdi
Cristof çehresini dünyanın.
Çok eskidir yaşım.
Nil’deki Musa’yı ben götürdüm Asya’ya
Torlania’daki Kabartma benimdir.
Socrates’e ben ilham verdim
Üretirken fikirlerini işlemesine dair yaşamın.
Floklarımda izi durmakta elinin.
Altın saçlı Truva’lı Helen’in
Arşimet’e ben öğrettim
Kaldırma kudretini suyun.
Kana bulandı karyam Endülüs’te
Akdeniz üçkarışlık göldür benim için
Eşin en eski mezarı
O taş lahitte beni bulacksınız.