Taa en başından
Unutupda geldik verdiğimiz o sözden
Ölmek var dönmek yoktu oysa
Sınıfta mı kaldık imtihanımız buysa
Ecel terine şurada ne kaldı
Yıl mı ay mı hafta mı gün mü
Saat mi dakika mı saniye mi salise mi
Yüz yıl olsa ne yazar
Bu gaflet bizi bozar
Hayat dediğin bir bardak su
Ha bir yudum almışsın
Ha kafana dikmişssin
Sonsuz hararete mi çare
Haşa..
Öyleyse ey nefs ey biçare
Sanma kendini paşa
Tutun Rab'bin ipine
Yetmedi mi boş temaşa
Düşme bu dünya için
Yetti gayri telaşa
Handan Kalsın
Han DancaKayıt Tarihi : 23.1.2009 14:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allah (c.c.) Ruh’ları alaca bir karanlıkta yarattı. Ve onlara sordu “Ben sizin Rabbiniz değil miyim? ” O zaman her ruh (Kalu Belada) Rabbini gördü, tasdik etti ve bütün ruhlar evet manasında “BELA” dediler. Kalu bela aşamasından sonra, her ruh, sırası geldiğinde, insan bedeni içinde dünyaya gönderilir. burada amaç, insanın sözünü tutup tutmadığını test etmektir. dünyevi zevklere kapılıp sözünü unutanlar cehenneme, nefsine hakim olup sözünü tutabilenler ise cennete gidecektir. islam'da akıl ve özgür irade anlayışı burada devreye girer. ayrıca, 'her insan müslüman olarak doğar ama bazıları sonradan yoldan sapar' ve 'bu dünya bir imtihandır' gibi düşüncelerin kaynağı da budur
oktay çöteli-Elazığ
Sanma kendini paşa
Tutun Rab'bin ipine
Yetmedi mi boş temaşa
Düşme bu dünya için
Yetti gayri telaşa
Duygusu ile, düşüncesi ile ve yansıtılışı ile harika bir şiir. Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)