Kalsın Gönül Şarabım Şiiri - Ahmet Çelik

Küçücük bedenimle bağlandım bir esrara
Sanki haznesi dardı kırıldı toprak kabım
Dolu yağmur ıslattı boyun büktüm zarara
Cehenneme karardı günah ile sevabım.

Akit imzalamadan ilk görüşte seçince
Son kullanma tarihim yıllar önce geçince
Şu ömür canavarı tırpanla kem biçince
Halbuki seven yardı ondan böyle harabım.

Yırtık çıktı bak Ahmet dünyayla göbek bağım
Aç kalarak rejimle erimez benim yağım
Ses uzaktan geliyor bitiyor artık çağım
Engel koca duvardı aşılmadı serabım.

Önce geçmiş olduğun yollarını gözlüyor
Hasretin volkanıyla can cananı özlüyor
Ya gelmese diyerek içinde har közlüyor
Bu gece efkâr sardı kalsın gönül şarabım.

Hayat denen şu tohum açılmadan bilmece
Nereden bileceksin kim köledir kim ece
Nefes girip yaşarken aşktır dilde tek hece
Ayrılık ahu zardı ondandır hep türabım.

18.04.2016
Ahmet Çelik