Kalsaydın Şiiri - Alparslan Gürlek

Bir uzak kıyıdasın öyle yarenim,
Sen ki bir çay ile sigara arasıydın,
Sırtımdan inmeyen şu dünyada,
Mesai molasıydın, gece karasıydın,
Canımın yarısıydın
Kalsaydın.

Kırlarımın ortasında çimenler uzar,
Gönlümün baharı çok şen olurdu,
Envai cins çiçek koku saçsaydı,
Tam ortalarında bir gül açsaydı,
Sen elbet görüp aşık olurdun,
Kalsaydın.

Bu dert kesesi -yüreğim- doldu,
Keşke sevgiden dolup taşsaydı,
Bentleri yıkıp dağlar aşsaydı,
Yorulmadan gelip sana ulaşsaydı,
Eminim sarardın onu incecik ellerinle,
Keşke yüreklenip o da seni sarsaydı,
Kalsaydın.