Kalsaydın Şiiri - İsmail Sargın

gitmen o kadar üzdü ki beni anlatamam
yoklugunda ben yanlızım kaldımki duramam
acılarla öyle bir yanarki yüreğim katlanamam
gitmeseydin dursaydın artık yalanlarına inanmam

keşke herşey dediğin gibi olsaydı yalansız
malesef gerçek yüzün çok farklı ve anlamsız
gidiyorum bile demedin bıraktın beni çaresiz
şimdiki aşklar geliyor bana boş ve gereksiz

umutlarımı yıktın sen benim zalimsin
yarınlarım kalmadı sen beni anlamdın gittin
boş sokaklarda kaldım beni ziyan ettin
kaldırımlar bomboş ve sessiz kahretsin

varlığın beni mutlu etmişken yokluğun koydu
çekip giderken düşünmedin hiç olan oldu
arkana bakmadan gittin koyan yokluğundu
kim sevdi benim kadar seni olan bana oldu

kuşlar gelir pencereme seni sorarlar
gitti diyemedim seni sordular bana kuşlar
senin yüzünden onlarda göç ettiler uzaklara
alışmıştık sana şimdi bütün hayallerim yok oldular

ağaçlara kazıdım adını üzüldüler onlarda
dallarını büktüler senin gittiğini duyunca
inanmadılar bu kadar severken bırakmana
agaçlar bile boynu bükük kaldı elvedana