Kalsan yeterdi Şiiri - Ali Yücel

Kulağını tıkayıp elalemin lafına.
Konuşmak yerine sussan yeterdi.
Çağırsan gelirdim sokak kapına
Körelmiş inadını kırsan yeterdi.

Her yanlışına, her hatana göz yumdum.
Güzelliğinden, sadeliğinden dem vurdum.
Sahiline serpilen bir avuç kumdum.
Dalga dalga kıyına vursan yeterdi.

Kıyamazken saçının bir tek teline.
Kapılıp sürüklendim hasret seline.
Benden köşe bucak kaçmak yerine.
Yılda bir hatırımı sorsan yeterdi.

Neyleyim dünyanın parasını pulunu.
Malını, mülkünü, üstümde ki çulunu.
Gülleri kıskandıran o nadide kokunu.
Bir sabah rüzgarına salsan yeterdi.

Nedir bu gamsızlığın, bu çile neden.
Farkı yok gönlümün bir harabeden.
Tek bir bakışıyla beni kahreden.
Gözlerini gözlerimden alsan yeterdi.

Yeryüzünden semaya çıkan ahımsın.
Kavuşunca neşemsin, özleyince kahrımsın.
Gecenin ardı sıra gelmeyen sabahımsın.
Güneş olup ufkuma doğsan yeterdi.

İklimleri ayağına serdim olmadı.
Gençliğimi uğruna verdim olmadı.
Senden başka hiç bir derdim olmadı.
Bir kere feryadımı duysan yeterdi.

Sebepsin kalbimin her atarına.
İşlisin bahtımın her satırına.
Yaşanan onca güzel şey hatırına.
Dönüpte son bir kez baksan yeterdi.