İnsanları cüsseden ibaret sanırlardı
Görmezlerdi derinin iki parmak altında
Göğüsün sol cenahındaki sandığı
Ve duymazlardı onca gıcırtıyı,
Açılırken sandığın ağır kapağı
Umursamazlık devasız bir hastalık gibiydi üzerlerinde,
Utanmazlardı üstelik kendileri
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta