Kalpten kalbe Şiiri - Selva Durmazemir

Sevmek yâre gönülden gelen hisle bakmaktır
Kalbi harlı ateşte acımadan yakmaktır
Çileleri taç yapıp öpüp başa takmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek masmavi gökte kuşlar gibi uçmaktır
Dünyanın kederinden uzaklara kaçmaktır
Kalbini kıymetline çekinmeden açmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek ayaklarını yeryüzünden kesmektir
Sevgilinin gönlüne fütursuzca esmektir
Yârdan başka herşeyin üzerine basmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek yâri her yerde ve herşeyde görmektir
Aşkını nakış nakış ilmek ilmek örmektir
Kalpten kalbe kalın bir halat ile germektir
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek billur su gibi yâr gönlüne akmaktır
Yüreğine en güzel çiçekleri dikmektir
Bütün tabuları da korkusuzca yıkmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek pınarlar gibi coşarak çağlamaktır
Kor ateşte yüreği eritip dağlamaktır
Yâr kalbine kalbini delice bağlamaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek fâni hayatın huzuruna varmaktır
Bütün kötülüklere civanmertçe durmaktır
Her iki cihânını huzur ile karmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek yârin yolunda kırmızı gül dermektir
Gülünü ise her an gül dalında görmektir
Yoluna fâni ömrü düşünmeden sermektir
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Selva Durmaz Emir