Kalpteki Mezarlık Şiiri - Rumeysa Sakarya

Her insanın kalbinde,
Kimselerin uğramadığı bir mezarlık olur.
Gömmeye kıyamadığı bedenlerle dolu,
Tabut içinde bekleyen, hissiz cesetlerle...
Biri gelse,
“Bunlar ne?” dese,
Şikayet etse,
Kızar, yıkar ortalığı insan.
O ölüler bir zamanlar dostlarıydı,
Aşklarıydı,
Nasırlarıydı,
Yaralarıydı,
Dualarıydı en samimi olanından.
Şimdi nefes almıyorlar kalplerinde ama,
Saygı duyuyorlar kabirlerine.
Ellemeyin, sormayın o mezarlığı,
Onlar, hayattan aldığı dersler,
Verdiği nefesler,
Öğrendiği düşüşler,
Sürdüğü merhemler…
Binbir mezar var bütün kalplerde,
Görseniz, hepsinde binbir çiçek ekili.
Herkesin kalbinde bir mezarlık var,
Ve o mezarlıkta kayıp gibi görünen kazançlar…