Bir yürek yandı,
önemini yitirdi aşk..
bu kacıncı ihanetiydi?
aynı hercai yüreğininin..
yoruldu gözlerin,
koşmaktan yalan gözler peşinde,
bir mendildi aşk,
kullanılıp atılan sence,
sürükler peşinden ihanet çemberlerine..
alışılmadık gözler arar
gözlerinde adı konmamış rastgele gölgeler,
uykusuz gecelere dayanır
ihanet çemberlerine...
oysa sen hep,
sahipsiz bir tepenin bozkır alnında
Tek başına bir tarlaydın,
susuz,otsuz,kurak,
kuşsuz,börtü böceksiz..
yolunun gidişi zaten evelden belli,
böyleydin hep sevdanda,
ezelden çürük temelli..
söyleyin şimdi bana,
yoksa Bu dünya mı yalan,
ben mi sahteyim?
yoksa her gün boşu boşuna mı,
ölmekteyim..
Vurulmaktan korkmuyorum asla,
bilesiniz,
sırtımın en derin acı vermesi,
ürkütüyor şimdi beni..
şimdi benim,
sevda yokuşuna vuracak ne dermanı kaldı,
dizlerimin,
ne kendimi koruyacak,
yüreğimin silahı var belimde,
sadece ıssız,serin,dingin,
bir gölge arıyorum
bir ağacın serinliğinde,
kendi hesaplarımla baş başa,
kalmak için,
Mazinin sessiz mavi senfonisinde..
Yüreğinden ihanetti,
mavi yüreğime..
artık dilimi vurdum zincirlere,
bilesin ki,
kalp dükkanım kapalı,
süresiz tadilatta..
Bir yol var senden çok uzakta
Bir son var,
sensiz artık,
sensiz o da,
tek kişilik dünyamda...
fügen..
2008 nin vakitlerden kalpteki kronik süne zararlısını ilaçlayıp yok etme vakti...
Fügen GülgörKayıt Tarihi : 26.4.2008 00:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir son var,
sensiz artık,
sensiz o da,
tek kişilik dünyamda...
hüzün ve acı akmış...
duygusal bir anlatımla...
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun...
TÜM YORUMLAR (1)