Kalptasyon Şiiri - Berke Selman

‪Seni tanımadan önce meditasyondu,
Zihnimdeki bahçıvan.‬.
‪Yabani otları söküp, çekidüzen vermiştim kendime.‬
‪Seninle tanıştıktan sonra,‬ ‪istemsizce,
Küçük bir çiçek belirmeye başladı.‬
‪Yel gibi aklıma esmedin öylece;
Sanki yağmur çişelendi sen gelince,
Zamanla içim sırılsıklam oldu.
Artık bahçıvan kalbimde çalışıyordu.
O çiçeği senin için koparmak isterken,
Ayaklarımı bile hissedemez oldum.
Kanatlanıp, uçtuğumu sandım.
Halbuki kayıp, ‪düştüm uçuruma..
Ya da bahçıvandı düşen,
Neticede kaldım bir başıma...

‪Çardak altında biz tanıştık, ama nasıl?‬
Gökyüzü yanaklarında ışıldarken,
‪Sarımtırak göle saçların karıştı ışıl ışıl.‬
‪Ağaçlar, martılar adeta birer seyirci,‬
‪Hepiniz yan yanaydınız, dilim tutuldu.‬
‪Ben temiz havayı göğsüme çekerken,‬
‪Bu güzel kokuya sen de sebep oldun.‬
‪Ya biz doğaya adapte olduk, ya da birbirimize.‬
‪İlk kez seninle duyumsadım içsel müziği.‬
‪Ancak sana söyleyebildiklerim güfte,
Zira kalbindeydi ezgisi,
İkisi birbirini tamamlayacaktı işte.
O yüzden yarım kaldı şu şarkımız;

‪Dünyaya hakim olan kuşların, ‬
‪Yuvalarının yerini unutmaması gibi, ‬
‪Benim alın yazımsın.‬
‪Doğada kral olan aslanın,
Hayvanat bahçesinde zayıf düşmesi gibi, ‬
‪Sen benim habitatımsın.‬
‪Ömrünü bir çiçeğe bağlayan kelebek gibi, ‬
‪Sen yaşama sebebimsin.‬
‪İnsanların bir avuç çamur atmasıyla,
Ruhumun kirlendiği şu hayatta, ‬
‪Ortaya çıkan Nilüfer gibi,‬
‪Sen bir mucizesin...‬

‪Artık aradan yıllar geçti...
Ama ciğerimdeki ateş sönmeyecek.‬
‪Onu, ellerin üşümesin diye yakmıştım,‬
‪Belki de daha büyük bir ateş bekliyordun.‬
‪Bu yüzden başına beklenmedik iş çıkaracaksın.
‪Madem gittin orada kal,
‪Ruhun başkasının ateşiyle imtihan etsin.‬
‪Sevgim bir kibrittir ve incecik görünür;
İhtiyacın olduğu kadar yanardı,
Kenara atılırsa da nefret yayardı.
‪Oysa kendin ihtiyaç duyana kadar,
Sevgimi bir kutuya kapattın.
‪Ve kalbini buz küpünden kurtaramadın.‬

Gidene güle güle denir de,‬
‪Bence en güzel benimle güldün.‬
‪Beni öyle bir sevdin ki, ‬
‪Bir an yol yorgunluğumu, susuzluğumu, ‬
‪Hatta bedenimi bile unutmuştum.
‪Anladım ki kalpler birbirini çekince,
Yerçekimi gücü azalırmış.‬..
‪Git ve anlık aşkların tadını çıkar,‬
‪Beni de anılarından çıkar!‬
‪Sana bir tek şiir yazdığımı sanma lütfen,
‪Onlar pamuk kalplerin iletişimiydi..
‪Meğer sert kalbine karşı alttan alındım.

Yakından birbirimize karşı ahenkli olurken,
Uzaktan ise bu durum tam tersiymiş.
Oysa mesafe aramızda değil, bedenlerdeydi.
Sana uzaktan bile sarılırken, üşümek ne iş?