Kalpsizliğine Şiiri - Burçin Çelik

Sana senin canının kıyısından bile geçmeyen şeylerin benim canımı meydanlarda nasıl kurşuna tuttuğunu anlatacağım
gözlerinin önünde olan ama senin kör olduğun beni yemin olsun ki çaresiz aratacağım
Rabbim şahit ki ben çoğu duyguyla vedalaştım
ama seni bir daha bu sevgiye bulaştırmayacağım

Altın dediğin ateşle sınanırmış
Güçlü dediğin de acıyla
Kansız olanın kan davası güdülmezmiş
Kalpsizin ise sevda sözleri dinlenmez
Ben seni avuç açtığım her duaya boşuna almışım
Bütün yeminlerime bin tövbe
Hadi şimdi sevsinler seni, sevilebilirsen
Sevin bakalım sevinebilirsen

Sana sarılıp kokunu çekmek nasıl bir şeydi unuttum
ama sana sarılıp kokunu bir daha hiç çekemeyecek olmak bir dakika bile aklımdan çıkmıyor
aslında ben biliyordum tüm bunların böyle olacağını
ve aslında hiç bilmiyorum bundan böyle ne olacak

Hayatımın en kırık fotoğrafıydın sen
penceremdeki plastik çiçeklerimi bile soldurdun
ben beni çıktığımız yolda o kadar parçalara böldüm ki
artık bir yerlere varmak gibi de bir derdim kalmadı
biliyor musun ben olsam senden asla gidemezdim
neyse ki beni sen gönderdin

Şimdi olurya hani sorarlarsa bana seni
haddini bilmezlerin üçü beşi
sana söz veriyorum azıcık bile ağlamayacağım
vefa etmedi, yetmedi sevgisi deyip geçeceğim
hani yine sorarlarsa sana beni
Yüzün azıcık kızarsın diye birileri
Bak lütfen sen ağla
Vefa etmedi, yetmedi yüreğim de
Sevgisizliğimle tekmeledim onun kalbini de

Seni özlemeye bile utanıyorum şimdi
Sana seni özlediğimi söyleyemeyecek kadar bizi bitirmiş olman da seni utandırsın
Geceleri sarıl uyu haksızlığın boynuna
Ben şu söz dinlemez kalbim hatırına susacağım
bu savaşta vurulan bendim
sen maalesef boşuna öldün…

Burçin Çelik