yüz yıldır seni bekliyor gibi
kan kusuyor gözlerim
her yere bakmışken
seni bir tek kalbimde görebiliyorum
sensiz yaşlanıyorken bedenim
ah şu acıların
nasıl da gencecik kaldıklarını
her an yeniden filizlendiklerini
kimseler bilmez o körpe yangınların
yüz yıldır damarlarımda alev alev aktığını
usul usul yanan çiğ ağaçlar gibi
çatır çatır feryat ediyor yüreğim
hani bir tek orada göremeseydim seni
bir uçurumdan aşağıya bırakıp da
paramparça ederdim kalbimi
oysa hiç umudunu yitirmeden
yüz yıldır seni bekliyor gibi
kan kusuyor gözlerim
senden başka hiç kimseyi
sevemeyecek kadar kalpsizim…
02.01.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 16.2.2011 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!