Kalpsize Şiiri - Yunus Can Durusoy

Sen gülsen de yüzüne
Gülmez kalpsiz insanlar
Bir kez olsun düzüne
Gitmez kalpsiz insanlar

Usandıran derdini
Ağır iken tartını
Kötü günde hatrını
Sormaz kalpsiz insanlar

Çok değerli görürsün
Yollarında yürürsün
Uğruna da ölürsün
Bilmez kalpsiz insanlar

Geceden gün doğursan
Güzellikle çağırsan
Kulağına bağırsan
Duymaz kalpsiz insanlar

Taraf belli göremez
İlaç belli bulamaz
Hedef belli vuramaz
Aymaz kalpsiz insanlar

Kimse basmaz bağrına
Küfür gitmez ağrına
Hiçbir amaç uğruna
Ölmez kalpsiz insanlar

Can Yunus'um tütsen de
El üstünde tutsan da
Temiz kalple sevsen de
Sevmez kalpsiz insanlar