ağır ağır silinirken hayalin
unutmamak için acılara sığınır
koy bir limanı mesken bilir yüreğim
giden hiçbir yolcunun dönmediği yerdeyim
bir meçhul dönüş için nöbette bekler gözlerim
evrene sığmazken o engin ruhum
sanki hiçbir yerdeyim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta