Kalbinden konuş, sustur beynini
Beynin düşünemez ki hislerini
Hayatta risk almalı insan
Korkusuzca haykır hissettiklerini
İnsan her zaman söylemeli sevdiğini
Ya da kalbi kırılıp da incindiğini
İçine atıp atıp doldurma kendini
Söyle ne zaman hakettin bu eziyeti
Kendine kızdın olur olmaz her şeyde
Akışına bırakmayı öğrenmelisin belki de
Tek taraflı çabayla olmaz ki hiçbir şey
Değdi mi söyle kendini heder ettiğine
Anlayamadın çoğu zaman kabul et sen de
Söylesene haksız mıydın anlam veremediğinde
Değildin, düşünen tek kişiydin en nihayetinde
Bir yere kadar gider her şeyi sen düşündüğünde
Herkesi düşündün ve herkes için çabaladın
Ama en çok da kendini hiç yokmuş gibi saydın
O insanları sadece hayatına almakla kalmadın
İçinde olmadığın hayatının merkezine attın
Ve noldu, en sonunda pişman olan yine sendin
Çünkü hiçbir zaman hayatında olmadı dengin
Olmasın yine sensin, bu hayatı sıfırdan kurabilirsin
Yeter ki kendine inan, isteyince her şeyi başarabilirsin
Etme kendine eziyet, gel böyle otur yanıma
Dök içini, gerekiyorsa yat omzuma ve de kalkma
Ağla istiyorsan gözyaşın kalmayana kadar ağla
Ama günün sonunda rahatla artık parazit yok hayatında
Yaşadığın hayatta kalbin sadece atmasın
Hissetmeye başla içini keder kaplamasın
Artık kimseyi değil kendini düşünmek zorundasın
Ve başardın bak, kendi ayaklarındasın
Yusuf Kaçar 2
Kayıt Tarihi : 22.9.2023 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!