Kalplerin Fethi Şiiri - Sadullah Celik

Size derinden eziyet edilse
Hakaretle şahsınıza sövülse.

Çöllerde aç, susuz bırakılsanız
Her vücud dağlansa, aksa kanınız.

Tüm malınız elinizden alınsa
Herkes düşman gibi tavır takınsa.

Doğduğunuz, büyüdüğünüz yerden
Sürülseniz güzel şehir Mekke’den.

Sizi aciz ve yalnız bıraksalar
Cin çarpmış, deli diye ad taksalar.

Bir gün mutlak beklenen bu gücü, siz
Zamanla elinize geçirseniz.

Kovulduğunuz özlenen şehri
Zafer nasip olsa, alsanız geri.

O insanlara neler yapardınız?
Fırsat bu, intikam almaz mıydınız?

Hemen çökerdi yüzünüze heybet
Taş üstünde taş koymazdınız elbet.

Hepsini kılıçtan geçirirdiniz
“Siz bunları hakkettiniz,” derdiniz.

Bütün mallarına el koyardınız
Ölmeyenleri esir ederdiniz.

İşte bak, onca haksızlığa rağmen!
Kin duymadan, şefkatlidir, affeden.

Çok sevdiği amcasının kalbini
Hırsından, hıncından çiğneyen Hind’i.

İintikam almadan, affeden kimdir?
Bil ki, ancak rahmet peygamberi’dir.

Dünyalık için insanı üzmeyen
Bir karıncayı bile incitmeyen.

Kendisine fetihler nasip eden
Yüce Allah’a sayısız şükreden.

Asla şımarmadan, gururlanmadan
Fetih suresiyle secdeye varan.

“Hak geldi, batıl yok oldu,” diyen
Kabe’yi tüm putlardan temizleyen.

Ümmeti için kendini unutan
Her mahlukat tanır O’nu nurundan.

Kuru kavga için asla savaşmaz
Hep barıştan yanadır, haddi aşmaz.

O tüm kalplerin fethi için vardı
Güzel Nebi bu sevdayla yaşardı.

Kötülükler O’nun baş düşmanıydı
İyilik ve güzellik baş tacıydı.

O’nu çok seven, ne yapsın cenneti
İşte sevdamızın meşhur sünneti.

Sana gelmeyene sen gideceksin
Sana vermeyene sen vereceksin.

Ne güzeldir, her an iyilik etmek
Ve seni üzeni hemen affetmek.

Sonsuz salat ve selam O’na olsun!
Gönüllerimiz sevdasıyla dolsun!

Rüzgar nefesi ötelerden essin
Kalpler O’nun aşkıyla fethedilsin.