Bülbülün seherde döktüğü demler
Gözlerden nem süzüp kalpleri yakar
Müminin nefise vurduğu gemler
Gözlerden nem süzüp kalpleri yakar
Gözden yaş gelmezse öz dünyalaşır
İmandan uzak ruh çok hülyalaşır
Kalbe akş düşünce yüz Ziyalaşır
Gözlerden nem süzüp kalpleri yakar
Güle baş egene kol açar erler
Bir gül otağına gül didar derler
Gül rey ha salınca yeşerir yerler
Gözlerden nem süzüp kalpleri yakar
Ruh şeyda olunca el atar tahta
Kalpteki güzellik gül açar mahta
Kul candan olsada söz etmez bahta
Gözlerden nem süzüp kalpleri yakar
Kayıt Tarihi : 10.4.2012 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!