Tüm kalbini insanlığa ve sevgiye verenler
inişin ve yücelişin,tekliğin ve birliğin
içinde yoğrulanlardır.
Kalp yorgunluğu, derin bir yoğruluşun içinden
bir kıvama gelir.
İnsanda pişmeden,yanmadan kendinden bir tat veremez.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta