Kalp Yırtığı Şiiri - Şakir Kocabey

Devasız yağmurların vardı senin Bilirim.. Hep beni kanatan! Bilir misin sen.. Hırçınlığınla dokurdun yüzüme, İlmek ilmek! Pervahsız yalanları.. Tüm saflığınla dokunurdun sonra Kimsesiz bakışların ayaz yemiş! Dahası şu ki! Çocukluğun damlardı sanki gözyaşlarımla.. ve kifayesiz kalan acılarım susardı Buz tutan kafiyeler erirdi dudaklarımda ve ben yine sana kanardım! Çocuktum işte anla.. Yakamı ıssırtıp diktiğin gömleğim! Hâlâ durur.. Dişinle sıkıca tut derdin bana, Batıl bir inançmış, Hırsız olurmuşum.. İşte böyle garipliklerinle sevdim seni.. ve bir el uzandı çok sonra.. Bağrıma! Tutacak sandım bıraktı.. Yırtılan gömleğim kalsaydı keşke! Kalp sökülüp alındığı yerden, Uçurum sancısı bir korkuyla, Düşmeseydi ellerinden yere.. Düşmeseydi elden ele... Hoşça kal sevgilim hoşça kal...