Kalp Tutulması Şiiri - Erkan Akarçay

Bugün sokağının başına son kez geldim.
Perdelerini benim için arala ey sevgili…
Bir daha o sokak lambasının altında olmayacağım.
Artık o yağmurlarda senin için ıslanmayacağım.
Söz! ...

Ne de çılgın biriymişim…
Her Allah’ın günü, yağmur..çamur demeden.,
… o sokak lambasının altında saatlerce bekledim.
Gökyüzünü seyreder gibi..,
Gözlerimi kırpmadan..,
Perdelerini aralamadan..,
Öylece donakalır, perdeye yansıyan silüetini izlerdim.
Bir kez olsun pencereni açıp, bana bir “ Merhaba “ bile demeden.,
Canımı yakan bu vurdum duymazlığına aldırış etmeden.,
Öylece bakakalır, oda’nın içinden gelen melodileri dinlerdim…

“ Ha şimdi.. açar., ha birazdan balkona çıkar “ diye..diye.,
Kendi kendime heyecanlanır, sonra da sonucu bile bile..,
…kendime kızardım…
“ A.. benim aptal gönlüm, aşk senin neyine ulan.! ! ! “

Düştüğüm şu duruma bak! ...
Hani bir arkadaşımın başından geçse böyle bir durum..,
…vallahi gülerdim.
“ Memlekette başka kız mı kalmadı oğlum..”
… diye söylenirdim.
Kara sevda nedir bilmeyen ben.,
…şimdi….
İç çamaşırına kadar ıslanmış, ilgi dilenen birisi.
Karşımda ise durumdan habersiz aldırış etmeyen birisi.
Sokak lambası bile dile gelir düştüğüm şu durumdan sonra.

Büyük konuşmuşum, hemde çok büyük…
Kalp tutulması demek böyle bi’şeymiş…
Gerçekten severse insan..,
Nasıl bir duruma düşeceğini bilemezmiş…

İyisimi bize yol göründü yine…
Bu gece de elimiz boş döneceğiz eve…
Acırım şu kendim yazıp.,
…kendim oynadığım düşlerime…
Yanarım şu sensiz ıslandığım gecelerime…
Sarılırım paltoma, ellerim ceplerinde.,
Usul usul uzaklaşırım, gecenin sessizliğinde.

Hoşça kal…

İletişim: erkan.akarcayhotmail.com