Kalp Terim Şiiri - Özdemir Aydın 2

Her gece başka bir iltica,
Herkes bir yürekte mülteci.
Kimi tatlı, kimi acı,
Sense aşkın tecellisi.
Lütfedilen mutluluk, mah çemalin bahar.
Ruhum sana hasret, özüm sende yok olmak.
Kalp terim mum yağı olurken,
Gözlerimdeki ateş isyana yeltenirken, 
Ay gitsin, bir sen kal.
Herkes arkamdan ;
Karagül kalem,
Serkeş ruh,
Soğuk beniz, demişler.
Umurumda değil,
Desinler,
Sen bende yedi renksin ya.
Ben çivit mavisi damlalar,
Sen ateşten gömlek,
Lal tütsüsün sol yanımda.
Baharlar eser,
Denize sırt dönmüş rüzgarlarımda.
Üryan gecelerde dama yüklük açarım,
Terim terine karışır,
Nefesim nefesinle yoğrulur,
Ay suya düşende,
Cemalim cemalinle sevişir.
Ben yüreğime ağıtlar gömerim hece hece.
Sen bade, sen kalbimin eşgali,
Hasretine damla damla,
Kurşunlar sıkarım her gece.
Yetmiyorsun artık,
yetmiyorsun,
Şiirler döktüğüm teleğime.