Pusuya düşmüş kalbim, gözlerim kan revan içinde, hayallerim ve umutlarım bilinmezlik içinde.
Karabasan gecelerin tam ortasındayım, sağım yalan solum yalan. Yetim kalmış sevdamın çaresizliğindeyim.
Sırtımda hançer yaraları, pusuya düşmüş kalbime atılan ihanet okları kaderimin yazgısıdır.
Sen başkalarının kalbinde dolaşırken, ben pusuya düşmüş kalbimin mezarını ellerim ile kazıyorum.
Sen başka kalplerde zirve yaparken benim aklım'da olmanın hiç bir önemi Yok, kalbim öldükten sonra tarih seni katil olarak yazacak..
Seni düşündükçe dilim dolaşıyor gözlerim seni arıyor, asi kalbim seni sevmekten vazgecmiyor, Seni sevmek namluya sürülmüş mermi gibi.
Seni yüreğime yazmıştım be vefasızım şimdi sen benim kalbimi başka kalpte delik deşik ediyorsun
Ben kalbinin cehenneminde yanarken, bana cehennem olan sana Cennet olsun..
Unutma beni yok saydığın yüreğine, benden sonra ne bahar gelir, ne de Huzur gelir o yüreğine kara kışlar gelir kara kışlar.
Zafer Bozkurt 2Kayıt Tarihi : 27.4.2025 21:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!