Son hüzünü
Sarı çiçeğe sordum
Yalancı baharı anlattı
Orman ile çam kozası
Aslında hiç barışmadı
Aşk'a içindeysen düş
Son hüzün'ü
Sarı çiçeğe damlayan
Gözyaşınla dök
Dedim içimdeki Meleğe*
Gözyaşı aktıysa da
Hüzün birtürlü dökülmedi..
Uçurumlar kapımın önü
Pencerem ne kadar yakındı
Viyadükler beni çağırdı
Bu şiire akan gözyaşı
Meleğe* damladı
Prensim sen yoksan
Ne çıkar bu dünyamdan
Alsın artık hüznümü kuşlar!
Kayıt Tarihi : 24.11.2003 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!