Kalp Şehri’nin Mezmûr Kâtibine...

(Tarihin gözü vardı,
Seni kaybetmemek için girdiğim
Amansız savaşlara şahit
Tarihin sözü vardı,
Yapılanların unutulmayacağına dair..!)

II.
Sen’in kalbinden O’nu aradım çoğu zaman
Bana lütfettiklerinin
Nasıl ve Niçin’lerini düşündüm
Seni,dilimde etmek istedim çoğu zaman
En içli türküsü,
Geçen tüm zamanımın
Senin verdiğin güçle
Tüm sevgileri anlayabilmek için
Bir zaman candan efsûnlar sunulan
En rayihası râna olan Gül gibi Amber gibi
Batı’yı Doğu’ya aşklamak için belki de
Ansızın kopan yıldırım gibi
En mahsun çocuklukların gölgesinde
Bilinen bir gidişin ardından
Ordularımı,hisarlarımı,burçlarımı harap eden
Sözler duyuldu kılınç gibi,ah gibi
Bir asr vakti esen rüzgarlara denk
Açıldı kapısı gözlerimin her şafak
Bilemem,rahmet gibi mi,afet gibi mi
Örtmek için bir kıtlığı belki de
O sevgilinin çiğnediği tüm haritalarda
Açıldı kapısı gözlerimin her şafak
Hüzün çığıran tellallar gibi
Adına kuleler dikilen Konstantin’de, Simirna’da
Sonra çığlıklar duyuldu
Tarihin tüm savaşlarından kopup gelen
Aşiretler ağlar,
Kavimler oynar gibi yerinden
Med’ten,Dor’dan,Pers’ten,Yunan’dan kalemime dokunan
En ıslak mavisiydi gözlerin surlarımda ağlayan
Roma’dan,İran’dan,Kenan’dan,Hicaz’dan kalemime dokunan
En ıslak yeşiliydi gözlerim surlarında ağlayan
Dua gibi,ağıt gibi
Sevgili,
Ey Sevgili,
Sen’in kalbinden O’nu aradım çoğu zaman

III.
Sen’in kalbinden O’nu aradım çoğu zaman
Ey İnsan, sırrının derinime indirdiği,
Heyecanla,aşkla..
Beni senden,
Seni benden koparmanın verdiği
Amansız yitişlerin endişesi,korkusu..
Şimdi o geçmişlerden bugünüme akseden
Pişmanlığın en bitirilmiş nefesi gibi
Süzülür en titrek dudaklarında bir sevgilinin
Elvânı can olan aşk gibi
Sevgili,
Ey Sevgili,
Ne zaman uzak düştüysem sana
İsmine asıldı Kabe’nin duvarında
Hüznün en güzel şiiri
Şimdi tevbe nehrinde yıkanmış bir çöl kuşu gibi
O sevginin, sevgilinin gözlerinde âbad olmak için
O saatlerin,vakitlerin en mahzun dilimlerinde
O keşkelerin,belkilerin en kesin demlerinde
Sen bilirsin ruhumun eteklerinde dolanan
En sefil dilencisi olduğunu
O tüm, sürgünlüklerimi,özrümü,hüznümü kabul eden sînende
Sevgili,
Ey sevgili,
Ruhum senden geleni sen gibi bildiği için
Sen’in kalbinden O’nu aradım çoğu zaman

Muhammed Ali IŞIK
Ekim 2008 İzmir/İstanbul