gökten düşen aşka şemsiye tutulmazdı belki,
taş gibi ağırlığında sevdanın ezilmek olmasaydı.....
şeytanın beslenme saatinde ateşlerin önünden geçilmez ki,
bir kıvılcım tutuşturur yüreğini,
ellerin yanar tutamazsın kalbini....
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta