Kalp-Mide Şiiri - Ömer Dalman

Fatoş şüpheye düştü
bir şiirimle
aklındaki “erkekliği” çalkaladım!

tam da çürütmüştü.
“Gerçekten de erkeğin kalbine giden yol
mideden mi geçiyor acaba? ” diyerek
tepetaklak geldi!

Haklıydı da...

teoriler güzel, ideal, faydalı
çoğu zaman ruhu konfora sokan türden, ama
bazen “gerçek” öyle bir çöreklenir ki
insanın ta tepesine;
vallahi de bırakırsın felsefeyi-melsefeyi
metodları, psişik enerjileri bir kenara ve
dalıverirsin o mutfağa
gecenin bir saati!

Salonda homurdanan, kızgın boğayı
biraz olsun gülümsetebilmek ve
akşam yatakta koynuna alabilmek için
hatta o inleyen horultuları
yine dünkü gibi boynunda hissedebilmek için
yapmayacağın şirinlik kalmaz!
yalan mı? !

Olay o an “evinin arenası”ndaki bir oyundur
kaçışı yok! bal gibi, taş gibi gerçek! ..

Ya arkanı dönüp yatacaksın
ya da tarihi kadın maharetlerinden
”aşçılık”a soyunacaksın!
eh sonra bir de kahve-çay koyuverirsin;
yine kızgın boğayı koynuna alırsın!

sabah boğa yine işine gider
sen yine dilediğin gibi ulvi
felsefik, hatta psişik
güne karışırsın! ..

(Mayıs 2006)