bir kalp krizinde kaybediyorum yavaş yavaş gülmelerimi
gözlerimin kahvesi dipsiz karanlığa teslim ediyor kendini
kelimelerim öyle eskisi gibi dans etmiyor parmak uçlarımda
depremler oluyor beynimde heryanım göçük altında
yollarım sevdaya adanmış kurban gibi
bekliyor geleceğin mevsimi
hangi idam sehpasında sallandı yüreğim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta