bir kalp krizinde kaybediyorum yavaş yavaş gülmelerimi
gözlerimin kahvesi dipsiz karanlığa teslim ediyor kendini
kelimelerim öyle eskisi gibi dans etmiyor parmak uçlarımda
depremler oluyor beynimde heryanım göçük altında
yollarım sevdaya adanmış kurban gibi
bekliyor geleceğin mevsimi
hangi idam sehpasında sallandı yüreğim
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta