Ekmek kırıntısı değil bu, kalp kırıntısı
Hoş, onu bile çok az insan önemsiyor artık
Biri için ne kadar uğraşsan, kendini anlatsan da
Fayda etmiyor hiçbir şey, yine sonu yalnızlık
Bazen kapının önünde yatan köpeğin, bazen ekmek verdiğin küçücük bir kedin
Hepsi biliyor sevgiyi, onları sevdiğini
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta