Kalp kırıntıları Şiiri - Abdullah Cavas

En çok sevdikleri ağlatır insanı
Gözyaşlarına boğar ardına bile bakmadan
Nerdesin diye bağırmak istersin ya bazen
Şizofreniye bağlarsın sanrılarla boğuşur bedenin

İnsan en çok sevdiklerine kızarmış
Bunu gerçekten aşık olunca anlıyor insan
Babamdan öğrendim seviyorum demenin ne kadar zor ve kıymetli olduğunu
Sevdiğini görünce düğümlenir dili nefesi kesilir insanın

Herkese kör,her şeye sağır olur seven
Güneşin doğuşunu bekleyen günebakan çiçeği gibi
Aşkı uğruna ölümü göze alan berfin çiçeği
Albatroslar yada denize aşık martılar

Aşk her zaman acı mı verir bilmem
Ama seven sevdiği uğruna sevmekten bile vazgeçebilmeli
Sevgin acı veriyorsa sevgiliye
Köpek gibi ağlamayı tercih edebilmeli onun mutluluğuna