Kalp kırıklıgı. 25.10.2024. 03 51
Sözlerime Nasıl başlasam bilemem
Niye kötü davranıyorsun bana,
Ne yaptım ben sana,
Bir sır gibi gizli kalan,
Düşlerimdeki kahrım,
Birbirimizin gözlerine unuttuğumuz sevgiyi,
Böyle mi silmek istiyorsun?
Her kırılan kalp bir dizi sessiz fırtına,
Sözcüklerin arasındaki boşluk,
Ne zaman hüzne döndü?
Beni üzüyorsun, canım acıtıyorsun,
Ve ben burada, haykırmadan,
Bir tek suçum var;
Elini vicdanına koymamış birine,
Ben kalbimi koydum.
Her düş kırıklığı, bir yara daha açar,
Ve ben içimdeki kanamayı saklayarak,
Yalnız gecelere teslim oldum,
Biliyorum, affetmek zor,
Ama unutmak da bir o kadar,
Kendimden kaçarken,
Bir başkası oldum.
Bu isyan içinde kaybolmuş bir ses,
Gözlerimde biriken yaşların yükü,
Neden bu soğuk davranışlar,
Kalbimde açtığın yaralar derin,
Sitemlerim, içimde biriken volkan,
Her sessizlik, bir itiraza dönüşüyor,
Duyuyor musun içimdeki fırtınayı?
Neden kalbimle oynuyorsun,
Benim yalnızca sevgiyle oynayacak ruhum var.
Bir zamanlar güvenle doluydu her an,
Şimdi gölgeler içinde kaybolmuş bir can,
İstediğin gibi bir yabancı mı olacağım,
Yoksa geçmişteki o sevgiye dönmemi mi bekliyorsun?
Her kırılan kelimede bir yıkım saklı,
Kendimi bulmaya çalışırken,
Senden gelen bu acı,
Bir gün bitesin istiyorum,
Ama bu isyan hep içimde kalsın.
Kayıt Tarihi : 25.10.2024 03:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!