Kalp Kırıklığı Şiiri - Semih Baybora Bay ...

Gün gelir canım terk ederse bedenimi
Sakın sakın ağlamayın
Yalan akar gözyaşlarınızın yerine
O yaşlar beni boğar sakın ağlamayın
Soracaksanız eğer sevgi nedir diye
Ben herkesi haddimden fazla sevdim
Beni sevenler nerdeler bilmiyorum
Sevgi yoksunları etrafımı sarmış
Onlar neden gitmezler
Ve neden hep yalan söylerler
Gözümün içine baka baka
Bir tokatla açılan gözlerden akan yaşlar
Aktığı yeri yakar
Alev alev yanaklarımda
Artık okşaması bile tokat gibi gelir ya bana
Ben yaşayamadım baharlarımı der gibi
Fırtınalar koptu yüreğimde hep
Ben insan mıymışım
Onun Onun için söyleyecek sözüm yok
Tükendi bütün sözcüklerim
Tükendi yüreğim
Tükendi zavallı bedenim
Ben tükendim ben tükendim
Ben insan mıymışım
Hiç kötü niyetim olmadı ki benim
Biraz alkol ve belki haddimden fazla sigaram vardı benim
Şeref yoksunuda değildim
Benim çok fazla isteğim de yoktu
Beni anlayan birileri
Bir de dostlarım olsun istedim
Evet evet bir kız kardeşim var
Küçük kız kardeşim
Zaman zaman üzsek de bir birimizi
Hani derler ya kedi ile köpek gibi
Beklide öle bir şey
Kedi ile köpek gibi yesek de bir birimizi
Biz etle tırnak gibiyiz
Ayrılamayız ki hiçbir zaman
Ayrılmayız ki
Ayrılsak da kopamayız bir birimizden
Çünkü biz
Nasıl söylesem
Kardeşiz işte
Kopamayız bir birimizden
Hani kalp kırıklığı vardır ya
Kırılması kolay bir cam bardak gibidir
İçi su dolu
Kırarsın o bardağı
İçindeki su dökülür
O suyu geri doldurabilir misin bardağa
Hadi su akıp gitti
Bir öfke gibi geldi geçti
Peki ya bardak kırılmadı mı
Onardın mı onu
İz kalmadı mı kırılan bardak da
Belki kırılan kalbide onarırsın ama
Yinede iz kalır oracık da
Ha bide içinde akıp gidenler cabası
Hüner değil onarmak
Hüner onu asla kırmamak da

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 27\01\2011