Kalp Kırıklarım Şiiri - Aslı Yağmur Çelik

Eylül akşamlarının günah tütsülü bakışlarına saklanır bir gemi,
Kuruyan güller dökülür yakamozuna denizin.
Masmavi ölüm kokar etraf, masmavi gözyaşı kokar.
Sığ sular dibinde kalp kırıklarım,
Fırtınayı bekler bir gece yarısı kıyıya vurmak için.
Masmavi tuz yakar canını, masmavi okyanusları mesken tutar yarası.
Bir gece yarısı kopar fırtınalar,
Kıyama durur martılar acımtırak tadında rüzgarın.
Dudaklarımdan gizli sitemler okunur,
En sığ okyanuslar kudurur.
Kıyıya varır kalp kırıklarım,
Ve sen yalın ayak geçip gidersin üzerinden.
Ben topuklarının masumiyetinden tanırım izini,
Topuklarından incecik kanlar sızar.
Kalp kırıklarım batar topuklarına,
Kalbim mum alevinde erircesine mağrur.
Yüreğini dolaşmış gezgin bir damla değer içime,
Topuklarına sarılır içim.
Kim demiş ki ezer geçersin kalp kırıklarımı;
Sen bir aşkın üzerinden yalın ayak giderken,
Yüreğinin firari damlalarını yüreğime sürersin...