Bir kere ; yiğitlik sanmıştın kaçışı
ayrılık hep ezberindi
bakışlarından sudan bahanelerden ,
şimşekler çakıyordu.
Sana göre ödülü kalp kırıklarıydı aşkın
şaşırdım peşinden dönmedi dilim
haksızlıkla,gururumu yerlere serdin ...
Dönsen ; giyinsen cesaret hırkasını
evirip çevirip af dilesen
beyaz yalanlar üretsen,
yüreğimi sarmalayan öfkemin
yosunlarını arıtamazsın .
vakit çok geç artık faydasız pişmanlığın .
hüsranlı günler bizi kül etti savurdu.
Nuran Karaca
Kayıt Tarihi : 26.11.2017 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/26/kalp-kiriklari-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!