Kalp kalbe Şiiri - Perihan Yılmaz

Kalp kalbe

Oturmuşum balkonum da
Dışarıda buz gibi bir hava
Sen varmışsın gibi yanım da
Konuşuyorum seninle o an da
Telefonum kucağım da
Birden bir ling sesi duyunca
Kalbim çıkacak sandım yerinden
Senin olduğunu gördüğüm an da
Elime alayım derken
Düştü elimden telefon da
Bu nasıl bu nasıl bir heyecansa
Kalp kalbe karşıymış dedikleri bu olsa
Düşüncelerimiz kalbimizin yoğunluğunda
Ellerim titrer kalbim ata ata
Sevinçimi anlatamam o an sana
Sen yoksun ama yanım da
Varlığının olduğunu
Hissettim ya o yeter bana
Perihan Yılmaz 6/12/2017