Gönlümün penceresini açıp ,
Kalp kadar kar tuttum.
Üşümüş ,aşkından titreşiyordu.
Sardım, sarılan parmaklarıma
Isıttım, buz tutmuş yüreğini
Aşk dolu bakışlarımla tuttum dileğimi
Çözülmeye başladı aşkımdan
Kaçı verdi birden avucumdan
Düşünce tekrardan buza
Döndü tekrar eski fıtratına.
Gönlümdeki nara,kar kadardı
Buz tutmuş kalbe nara kaldı
Kayıt Tarihi : 12.2.2020 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!