KALP İNSANI
Azrail’e hoş geldin, diyebilmekte hüner
Buna hazır olmaya, yaşar bu kalp insanı
Herkesi mutlu etme, hayat zindana döner
Haksız istekler gelir, şaşar bu kalp insanı
Allah rızası için, hakkı ayakta tutar
İşine dikkat eder, hep güzellikler katar
Şeytanın işlerini, melun şeytana satar,
Rahmanın rızasına, koşar bu kalp insanı
Tek kişilik tabut, binilen beşer evi
Alır götürür onca, kalırım diyen devi
Biliriz ki kimine, Burak odur bir nevi
Özleminin peşine, düşer bu kalp insanı
Yeni hayat kapındır, şu ölümün öyküsü
Çalış; durmak nedendir, haydi barıştır küsü
Üç beş metre kefendir, tahta evin tek süsü
Her yükünü bilerek, pişer bu kalp insanı
İman yoksa korkutur, hep kendini korkaklar
Enbiyalar yurdudur, şu gördüğün topraklar
Şühedanın burcudur, şu yemyeşil yapraklar
Ruhu şahadet dolar, coşar bu kalp insanı
Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey
Kayıt Tarihi : 29.3.2011 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güldeste gurubu ortak şiiri 'KALP İNSANI' şiirine katılım dörtlüklerimden müteşekkil oluşmuştur.
TÜM YORUMLAR (15)