Kalp ile Akıl Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

İstikbal, acılarla, alûde bizi bekler,
Ebedi bir iftirak, gelmiyor mu acaba?
Zevalin elemiyle, derde çok dertler ekler,
Bu yokluktan var oluş, doğmuyor mu acaba?

Sonra bir gün bir akıl, yolda kalbe rastladı,
Kalp bu akla dedi ki; neden ödün patladı?
Aman sorma dostum kalp, deyip öne atladı,
Her inişin çıkışı, olmuyor mu acaba?

Deyip, akıl devamla; baktım sen uçuyorsun,
Anlaşılmaz bir şeyi, ortaya atıyorsun,
Her tartışma anına, sen müsbet bakıyorsun,
Kalp bu işe kafayı, yormuyor mu acaba?

Der demez, o kalp birden, bir şevk ile atıldı,
Nasıl bir şey imiş o, deyip ona takıldı,
Göstererek nizamı, şaşkın, kaşı çatıldı,
Çekirdekten ağaçlar, çıkmıyor mu acaba?

Muhtarsız bir köy olmaz, bir iğne de ustasız,
Olmaz bir harf kâtipsiz, hatta evlat atasız,
Bu koca kainata, diyemezsin sahipsiz,
Bunlar kudret eliyle, olmuyor mu acaba?

Akıl sonra düşünüp; bu işte çok işler var,
Mısır için dizilmiş, inci gibi dişler var,
Çifter- çifter var olan, birbirine eşler var,
Böyle deyip; kendine, sormuyor mu acaba?

Kocaeli
12.04.2011