Kalp Hizasında Sevildiğimi Görmek, Seni ...

Doğal bir sarhoşlukla salına salına sana geliyorum. Aç kollarını sar bedenine, nefesini nefesime alayım. Kollarının sıcaklığında yüreğinin limanına sığınayım. Zemheride içimi ısıtıp, yalnızlığımın buzdan dikitlerini kırayım. Hüzün vakitlerini eriteyim varlığınla. İçimde tükenip yok olmaya başlayan duygularımı canlandırayım.

Sığındığım kuytu limanın senin yüreğin olduğunu bilmek. Bir eşikten atlayıp yanında olabilmenin huzurunu duyayım. Varlığınla beni mutlu et. Beni sevginle sarıp sarmala. Damarlarımı sevginle doldur. Uçurumlardan ellerimden tutarak anlatılmaz duygular yaşat.

Yıldızların ışıklı fırçasının yaşam tabloma dokunuşunda verdiği yedi rengi ruhumda, yüreğimde hissediyorum. Sihirli bir değneğin dokunuşundaki bütün güzellikleri yaşamak gibi.
Sevdayı, tutkuyu senden öğreniyorum. Seninle nefes alıyor. Seninle yaşıyorum. Adını söylerken içim titriyor. Aşkınla büyüleyip bende ki beni yüceltiyorsun.

Kelimeler önümde diz çöküyor. Tümceler seni anlatmam için kalemime emrediyor. Hayat sahnesinde mutluluk rolünü oynuyorum. Yokluğunda karalar bağlayıp, gözlerimden kanlı yaşlar akıtıyorum.

Yüreğimdeki notalardan kendi aşk şarkımı besteliyorum. Notalar ruhumun derinliklerinden haykırarak şarkımızı söylüyor. Tutku sevinç, haz, mutluluk ve yalnızlık. İsmini nota diye dizdiğim sazın tellerinde senin güfteni çalıyorum. Yalnızlığın yankılandığı çöllerde söylenen ayrılık türkülerini söylüyorum.

Kalp hizasında sevildiğimi görmek, seni görmekti. Sensizlik esaretine düştüğüm zamanlarda, bebeğini çamura düşürmüş kız çocuğunun hüznü çöker gözlerime. Ayrılığın mahpushanesinde müebbede mahkûm olurum. Duvara attığım her çentik senden bir iz bırakır.

Hayatın yamaçlarından gelip gönlümün ortasında kurduğun gül bahçemde kokunu içime çekiyorum. Cam fanustan akan kum taneciklerinde hüznü akıtıyorum yürek zamanımdan.

Uykusuz gecelerle savaşırken içimde kopan fırtınalarla adını zikredip, yalnızlığın sahillerine savruluyorum. Sensizliğin mesafeleri uzadıkça sevgimi büyütüyorum. O kadar çoğalıyorsun ki ruhum bedenime dar geliyor. Aşk şarkılarına karışan yüreğimin sesi seni haykırıyor.

Gecenin üzerine serpilen gül kokusu gibi buram buram senin kokunla sarıp sarmalanıyorum ıssız odamda. Yüreğimin duvarındaki resminle avunuyorum. Zemherinin ayaz sabaları sen, baharın ilk çiçekleri sen, yazın yakıcı güneşi, güzün hazan rengi olup bedenimi sarıyorsun.

Yalnızlık bahçesindeki salıncağın kollarında çıkmaya çalıştığım hüzün ırmağında çabalarken, seni ruhumda buluyorum. Katıksız sevginin hamuru ile yoğurduğum dünyamda, ucuz hesaplardan uzak, serseri duyguların şiir tadında akıp gittiği, deli arzuların kucağına bırakıyorum kendimi. Duygu yoğunluğunda zikzaklar çizerek, bakışlarının sessizliğinde rengârenk çiçek bahçesine koşuyorum.

Kulağımda yokluğunun uğultusuna inat, yüreğimin duvarlarındaki hatıraların iç çekişlerine rağmen, sevda açan bereketli toprakların, gidişinle hazana dönerken bile nefes almaya çalışıyorum.

Ağlamak, gülmek, hatırlamakla hazırladığım harç ile yüreğimi alçıya alıyorum. Bekli iyileştirip hayata devam ederim diye. Tam iyileşmeye başladı derken, bir söz, bir resim, bir şarkı ağrıyı depreştiriyor. Silahsız düelloya çıkmış şövalye gibi sana teslim oluyorum.

Yüzümde oluşan gülümsemeyle dolaşırken mutsuzluğumu kapatıyorum. Kızgın güneşte ayazı yaşarken kışın ortasında senin hasretinle ısınıyorum. Yüreğinden gitmediğimi bilmek bana umut verse de, sensizlik limanlarında dolanmak bana ıstırap veriyor.içimde sürekli depreşen senli anlarla mücadele ederken seni ve sensizliği kimseyle paylaşamıyorum.

Gönlümün dergâhında sevdanın ilmini okuyorum. Aşkı seninle ilmik ilmik dokuyorum. Desenler bazen hasret, kimi zamanda sensizliğe isyan oluyor.

İmkansızlığın kollarında büyüyen bu aşk, sensizliğin şarkılarını söylüyor….

28.10.2011