Önce hayallerle kandırdın
Sevdiğine inandırdın
Bir umuttu benimkisi
İlk kez birini seviyordum
Bitmeyen sevinç vardı içimde
Hiçbir şey üzemiyordu beni
Oysaki her şey yalanmış
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
vgili yigenim bende yazmis oldugum bir siiri eklemek istedim ama prosodurler o kadar cok ve uzunduki bende buraya yaziyorum.
Kac insan var su dunyada hayal kurmayan,
Dusunmeyen sevgilisini gece yarisi,
Sorarim kac kisi,
Kac kisi kurmaz hayalini savassiz dunyanin.
Kac kisi yureginde acisini duymaz
Acliktan ölen insanlarin,
Kac kisi hayalini kurmaz
Dusundugumuz dunyanin.
Belki vurulacak kelepceler kollara
zincirler ayaklara,
ama hayallere, dusledigimiz yarinlara ASLA!!!!!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta