Bir gün bir kadın sevdiği erkeğe sorar
- Güzel olduğum için mi seviyorsun beni?
Yoksa,kalbimin güzelliğini mi seviyorsun?
- Sevdiği erkek: Ne fark eder ki,Kalbin de yüzün de varlığındır işte ben senin varlığını seviyorum.
-Kadın: Hayır, aynı şey değil. Dış güzellik kalıcı bir şey değil ki ,yüz güzelliğini tercih edip beni onun için seviyorsan o zaman şimdiden bırak ve terk et beni çünkü yaşlanınca o güzellik mutlaka solacak, ak teller saçlarımı işgale başlayacak kırışıklıklar vücudumu kolonize edecek işte o zaman sol tarafımdaki güzelliği umursamadan beni yalnız bırakacaksın, işte o zaman karanlık bir odada yapayalnız oturacağım, bu günlerimizi anarak gözyaşıma boğulacağım, ama sen daha genç daha güzel kadın arayışında olacaksın o günleri görmektense o acıları çekmektense şimdiden bırak beni o günleri görmeyeyim yaşamayım diye, ama benim ne yapacağımı merak ediyorsan eğer sana şunu söyleyebilirim , kalbimde taşıdığım sana olan aşkın güzelliğinden güç alarak senden başkasını hayatıma girmesine asla izin vermeyeceğim ,ölene kadar seni ilk günkü gibi sevip her zaman aşkına sarılacağım, yaşlanıp saçların kar beyazına bürünse de belin bükük bastondan güç alsan da yorulup sırtıma yaslansan da seni hep aynı seveceğim. Gözlerimde her zaman ilk sevdiğim genç olarak kalacaksın kalbimde aşkın hep deli dolu bir aşk olarak kalacak.
Hani dış güzellik ilk sözü söyletir iç güzellik son sözü söyletir derler ya
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
candan tebrikkkkkkk
Sevgili Emir, bu çok değerli deneme yazın için seni yürekten kutluyorum. Aslında şiirin kahramanının sesi, senin o temiz ve güzel yüreğinin sesidir. Yüz güzelliğine doyulur, ruh güzelliğine doyulmaz.Harikaydı. Emeğine sağlık. Kalemin daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta