kALP ER TUNGA Şiiri - Sinem Şanlı

Ökselerimdendir, Edebiyatımın yas tutuşları...tutturuşları,
Kamçılananda birinci şahsım,
Şu takdirde...

Tahtadan çıkıyor kavgası tahtların,
Şehzadesiz değildir edebiyatlarım,

Saka kuşun kafesine,
Sakatat kalan duygusallığım, içten tüner,
Sakalımdır uzatamadığım, şairliğime hüner,
Efrasiyap...

Ciğerimin köşesi, astım,
İdam sehpasında sabah,
Nefesini tutuyor denizler de,
Kızı olabilmek için,
Kızılca kıyamet kopuyor,
Dalga dediğin nedir ki dilim de?
İsminle dalga kırıyorum kendime,
Ceylanları seken gözlerim,
Özlemek nedir biliyor,
İç savaşını veriyor içimde,
Kan yapsın diye yedirirdi de annem,
İran kedisi kalışlarım ondandır ciğerlere,
Hiç üşümedi kışları ellerim,
Üstünde tutuldun ya sen,
Kaç ciğerparem kalp ile?

K'nın kalbini kırdılar,
Kendi kelimeleriyle vurdular,
Şimdi bir kahraman olur kendisi,
Destanını yazıyor destesiyle,
Ayakta tutuyor uyağım,
Kalem savaşçısı ruhum, her savaşa erer,
Muazzam tarihimin manzumu Şehname,
Metnini bulsaydı tarih,
Methini ederdim de,

Ne Acem... Şahı mat eden,
Şah damarım, şahsen şahlanmış bir şaheser...

Duvarlarıma sessizlik kanar aniden,
Kötü dünya kaldı mı?
İnatçı keçiliğim sagu sağar,
Yoğ olamaz,
Yuğ, gözlerimi yuğamaz,
Alp Er Tunga öldü mü sahiden?

Edebiyatırlarımdan bir ses duydukça,
Ölü yatırımlar yaptım,
Gecelere ne olursa olsun yatırma beni... Uyanamam,