Almira Şiiri - Nuri Can

Gelincikler
hep boynu bükük müdür bu şehirde?
hep ağlar mı salkım söğütler?
sözcükler yeter mi
bir sevdayı anlamaya, anlatmaya?
gök gözlü kız

İnsanın konuştuğu dil
sevdaca değilse
nasıl anlatılır
nasıl anlaşılır
donmuş duygularla sevda

“anlat! ” diyorsun

benim konuştuğum dil
sevdacadır
sevda ise kalp dilidir
nasıl anlatırım mariaaa

sözcükler yeter mi
bir sevdayı
anlamaya
anlatmaya
dil yeter mi?

sevda dili sevdacadır
sevda çekenler bilir ancak
mariaaa

sen hiç sevdalandın mı
gökteki kuşa
yerdeki suya
annesiz bir çocuğun
gözlerindeki acıya
oğlunu yitirmiş bir anneye
bakıp ağladın mı hiç?

ormanlarda kuşlarla
denizlerde balıklarla
gökyüzünde bulutlarla
konuştun mu hiç?

bilir misin?
akşam evine ekmek götüremeyen
işsiz bir babanın ezikliğini
tütünü bitmiş bir mahkumu hapishanede
ırzına geçilmiş bir kadının acısını
duydun mu hiç yüreğinde?

ben seninle ancak
sevda dilince konuşurum
konuşursam mariaaa
kelebeklerin dilince
çiçeklerin dilince
özğürlüğün dilince
kinden düşmanlıktan uzak
dostluk ve kardeşlik dilince
sen ırmakların dilinden
ağladın mı hiç mariaaa?

yaşam
bir oyundur mariaaa
bir filmde bir rol
maskeli bir balonun
önceden hazırlanmış
tekstleridir elimizde
okuruz
aptalca, sahtekarca ve derinliksiz

sevda
kardeşlikle bütünleşmemişse
dostlukla bütünleşmemişse
tüm kaygılardan uzak
savaş ve düşmanlıklardan uzak
özgürlük ve dostluk üzerine kurulmamışsa
sevda değildir

sevda, sevda demekse
ve
sevdan sevdaya denkse
işte o zaman
sevda, sevdadır mariaaa

kaygısız, yalansız ve içten