Kalp Damlası..* Şiiri - İsa Yılmaz

kalp damlası dökülür geceye
yağmur sanır insanlar
oysa sessizce kanayan biri var
göklere sığmayan kalbinden dökülen
acı hatıralar damlar
unutulmuş bir aşkın kırıntıları
yaralar karanlığın kuytularında
sessiz ölür ya insan
ağıt olur da gider uzaklara
hani yalnız yaşar ya insan
tutsak kalır gecelere
çığlık olur da patlar kendi içinde
kan damlası dökülür geceye
kim bilir kaç yıldız kayar
sayısız düş kovulur göklerden
yere mahkum olan ecinniler gibi
Leyla’yı görmeden delirir ya insan
hani bazen unutulur ya insan
kalp damlası dökülür geceye
üşür bir adam kendi içinde
bir yol bulup da gitse maziye
bin şiirde yazacak aşk destanını
ama sadece bir kadında yaşayacak onu…