Kaburgasından yaratılmış kadının sol göğsünden düşerken adam; kalkıp silkeler paçasına diken diken batmış ayrılık cümlelerini.
Sağ elinin bileğini dayayıp alnına, çekip siler ecel terlerini.
Kimsenin görüp gülüp gülmediğini umursamadan, düştü.
Kalbinden başka hiç bir yeri ağrımadan, adam.
Düştü, biliyordu.
Ve düşündü; daha dündü, sevgilerce sabahladığı,
Kısık sohbetlerin kısır sevdasından çocuklar doğuran kadın,
Düştü, uyandığında başlayan.
Bitti...
O kazandı, yenildi.
Bitti...
O kazandı, mezarı.
Bitmedi! dedi ve ekledi;
Mutlaka vardir cesur kadın, mutlaka vardır; bu hayatın rövanşı...
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta